ترمیم اعجاب‌انگیز نخاع: موش‌های فلج پس از ۵ روز راه افتادند

DAO تحقیقاتی ادعا می‌کند موش‌های فلج پس از ترمیم طناب نخاعی بهبود می‌یابند

سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) HydraDAO ادعا می‌کند پژوهشگران آن توانسته‌اند با استفاده از یک روش جدید، طناب نخاعی قطع‌شده در موش‌ها را ترمیم کنند.

در پست ۵ مه در شبکه اجتماعی X، پروژه علوم غیرمتمرکز (DeSci) HydraDAO اعلام کرد یکی از پروژه‌های تحقیقاتی‌اش منجر به «موش‌هایی شد که نخاع آن‌ها کاملاً قطع شده بود و دوباره توانستند راه بروند.»

نکته قابل‌توجه این است که بهبودی پس از عمل جراحی تنها پنج روز به طول انجامید.

این پست ویدئویی را نشان می‌دهد که موش‌هایی با بخشی از بدن‌شان تراشیده (احتمالاً به‌خاطر جراحی) در محیطی آزمایشگاهی در حال راه رفتن هستند.

این تلاش مربوط به پروژه «Dowell Spinal Fusogens» است که توسط مایکل لِیبنشتاین-گوموفسکی هدایت می‌شود و از اهداکنندگان ۳۸۰,۷۰۰ واحد تتر (USDC) تأمین مالی شده است.

صفحه اختصاصی HydraDAO می‌نویسد: «تیم Dowell پیشنهاد پروژه‌ای را به HydraDAO ارائه کرد. پس از بررسی دقیق و دو ارزیابی همتا، HydraCore آن را در راستای منافع جامعه HydraDAO دانست.»

فوزوژن‌ها موادی شیمیایی هستند که توانایی اتصال غشاهای سلولی را دارند و سال‌ها برای اتصال مجدد فیبرهای عصبی قطع‌شده مورد پژوهش قرار گرفته‌اند.

یکی از این مواد، پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) است که در تحقیقات دیگر نشان داده می‌شود به همجوشی غشا و آب‌بندی غشای آکسون‌ها کمک می‌کند.

تیم Dowell یک بیوپلیمر از پوسته سخت‌تنان به نام کیتوزان اضافه کرده و ترکیبی به‌نام neuro-PEG پدید آورده است. این ترکیب قابل‌فتوشیمیایی شدن است؛ یعنی می‌توان با نور آن را سریعاً به حالت جامد درآورد.

این ویژگی ظاهراً امکان ساخت بستری محکم را می‌دهد که بتواند نخاع را پایدارتر از محلول‌های مایع مبتنی بر PEG جوش دهد.

تیم Dowell همچنین از تکنیک‌های نوروساختاری مانند سرماگرمای محلی و مهارکننده‌های مرگ سلولی برای جلوگیری از آسیب بیشتر بافت عصبی استفاده می‌کند.

در یک مقاله تحقیقاتی ۲۰۲۳ که گوموفسکی در مجله معتبر بین‌المللی جراحی اعصاب منتشر کرد، آمده است که خوک‌هایی که با این ترکیب درمان شدند در عرض دو ماه حرکت خود را بازیافتند.

نتیجه‌گیری مقاله چنین بود: «Neuro-PEG بازیابی حس‌حرکتی پس از قطع کامل نخاع را ممکن می‌سازد. این راه را برای آزمایش‌های انسانی از جمله پیوند نخاع باز می‌کند.»

تیم Dowell همچنین برای فناوری‌های توسعه‌یافته ثبت اختراع کرده است؛ در یک پتنت روسی ۲۰۲۲ روش «بازگرداندن عملکردهای نخاع پس از قطع با استفاده از پیوند PEG-کیتوزان» شرح داده شده و نام لِیبنشتاین-گوموفسکی نیز در فهرست مخترعان آمده است.

پیشنهاد HydraDAO حاکی از آن است که «منابع درآمدی شامل کیت‌های تخصصی جراحی با قیمت بین ۳,۵۰۰ تا ۲۰,۰۰۰ دلار بسته به بازار و منطقه خواهد بود.»

علاوه بر این، تیم قصد دارد «آموزش و صدور گواهی کامل برای جراحان مغز و اعصاب و کارکنان خدمات اورژانسی» را فراهم کند.

گوموفسکی پژوهشگر جراحی اعصاب در روسیه (دانشگاه ایالتی استاوروپل و مؤسسات وابسته) است. او عضو پروژه انتقال سر به قلمرو جدید سرپرستی سرجیو کاناورو بوده که در حداقل یک مقاله مرتبط به آن اشاره شده است.

آن مقالات نیز در Surgical Neurology International منتشر شدند، درحالی‌که بسیاری از نشریات علمی معتبر از پرداختن به این موضوع خودداری کردند.

این جراح اعصاب ایتالیایی مقیم تورین ادعا کرده بود در سال ۲۰۱۶ پیوند سر موفقی روی میمون انجام داده و در آماده‌سازی پیوند سر انسان تا سال ۲۰۱۷ روی اجساد انسانی نیز آزمایش کرده بود؛ اما این پیوند هرگز انجام نشد.

دانشمند اعصاب دین برنت در آن زمان گفته بود پیوند سر چالش‌های غیرقابل‌حل زیادی دارد و کاناورو «هیچ توضیح یا علم قابل قبولی برای غلبه بر این موانع ارائه نکرده است.»

در حالی که پروژه Dowell بر تحقیقات پیشین بنا شده و نباید به‌کل رد شود، شباهت قابل‌توجهی در ادعاهای عمومی آن با ادعاهای سابق کاناورو دیده می‌شود.

علاوه بر این، فوزوژن‌ها به‌خوبی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و نتایج مشابهی نیز در گذشته توسط تیم‌های دیگر (مثلاً دانشگاه تگزاس در ۲۰۱۹) گزارش شده است.

شواهد ارائه‌شده امیدوارکننده‌اند، اما تا زمانی که چند تیم مستقل نتایج را بازتولید نکنند، بهتر است جانب احتیاط را رعایت کرد.

HydraDAO وعده آزمایش‌های الکتروفیزیولوژی اضافی و رنگ‌های ردیابی برای ارزیابی ارتباط بین مغز و قسمت پایین‌تر نخاع را داده است.

این داده‌های تکمیلی ممکن است اعتبار نتایج تحقیق را افزایش دهند. با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا این روش می‌تواند به یک تکنیک بالینی عملی برای آسیب‌های واقعی نخاع تبدیل شود یا خیر.

لینک خبر