IMF: طرح ۲۰۰۰ مگاوات برق برای استخراج بیت کوین پاکستان غیرعملی است
مفاهیم کلیدی- IMF طرح استخراج ۲۰۰۰ مگاوات برق پاکستان را در شرایط کمبود انرژی غیرعملی می‌داند.
- هزینه برق صنعتی ۰.۲۲ دلار/کیلووات‌ساعت، استخراج هر بیت کوین را بیش از ۱۳۲٬۰۰۰ دلار می‌کند.
- ابهامات قانونی، یارانه‌های ناپایدار و زیرساخت‌های ضعیف، اعتبار پاکستان را تهدید می‌کند.
صندوق بین‌المللی پول به‌شدت طرح پاکستان برای اختصاص ۲۰۰۰ مگاوات برق به استخراج بیت کوین را در شرایط کمبود شدید انرژی نقد کرده است.
هزینه‌های بالای برق و زیرساخت شکننده این کشور، اهداف استخراج را از منظر مالی و عملیاتی غیرقابل تحقق می‌سازد.
سردرگمی‌های قانونی، یارانه‌های ناپایدار و شکست‌های زیرساختی می‌تواند اعتبار پاکستان در عرصه بین‌المللی را خدشه‌دار کند.
پاکستان قصد دارد با مصرف ۲۰۰۰ مگاوات برقی که به‌سختی در اختیار دارد، بیت کوین استخراج کند. این اعلامیه بخشی از استراتژی گسترده‌تری برای جذب شرکت‌های کریپتو و هوش مصنوعی بود اما به‌سرعت با واکنش منفی صندوق بین‌المللی پول مواجه شد.
در حالی که کشور با کمبود شدید انرژی دست‌وپنجه نرم می‌کند و مذاکرات برای دریافت بسته نجات مالی ادامه دارد، صندوق بین‌المللی پول خواستار پاسخ‌های فوری درباره موجه یا حتی منطقی بودن این برنامه شده است.
یک مقام دولتی که در مذاکرات حضور دارد می‌گوید: «نگرانی از تشدید مواضع سخت صندوق بین‌المللی پول درباره این طرح وجود دارد.»
در ادامه جزئیات این موضوع را مرور می‌کنیم:
این طرح که همراه با معرفی نخستین ذخیره بیت کوین پاکستان در کنفرانس بیت کوین وگاس ۲۰۲۵ اعلام شد، قرار بود سیگنالی از تغییر جهت به سمت مالی دیجیتال باشد، اما واقعیت زیرساخت با این تصویر هم‌خوانی ندارد.
شبکه برق پاکستان به‌طور گسترده‌ای غیرقابل اعتماد است و تلفات انتقال بالا و خاموشی‌های مکرر مشکل‌ساز باقی مانده است. در همین حال، نرخ برق صنعتی نزدیک به ۰.۲۲ دلار به ازای هر کیلووات‌ساعت است که تقریباً ده برابر هزینه استخراج در ایالت تگزاس آمریکاست.
بدین ترتیب، استخراج یک بیت کوین در پاکستان با هزینه‌ای حدود ۱۳۲٬۰۰۰ دلار همراه خواهد بود، درحالی‌که میانگین جهانی این هزینه بین ۴۰٬۰۰۰ تا ۵۰٬۰۰۰ دلار است.
حتی با تعرفه یارانه‌ای پیشنهادی ۰.۰۹ دلار به ازای هر کیلووات‌ساعت، «این مدل فرو می‌پاشد»، مهندس محلی، سانا ذاکر، هشدار می‌دهد. او می‌گوید: «این یارانه‌ها ممکن است پایدار نباشند. توافق‌های پاکستان با صندوق بین‌المللی پول صراحتاً یارانه‌های عمومی انرژی را منع می‌کند.»
وضعیت از این هم بدتر است چون صندوق بین‌المللی پول ادعا می‌کند در مورد این طرح مشورت نشده است. این نهاد نکات مبهم قانونی درباره کریپتو در پاکستان را مورد اشاره قرار داده و نسبت به اختیارات مرجع تازه‌تاسیس دارایی‌های دیجیتال پاکستان (PDAA) نگران است که قرار است بر صرافی‌ها، پلتفرم‌های دیفای و تلاش‌های توکنیزه‌سازی نظارت کند.
این یک زنگ خطر اساسی است.
پاکستان پتانسیل‌هایی نیز دارد؛ نیروی کار ارزان، منابع بکر خورشیدی و آبی و تقاضای منطقه‌ای می‌توانست شرایط مناسبی ایجاد کند—اگر زیرساخت‌ها آماده بودند.
اما در حال حاضر این زیرساخت‌ها آماده نیستند.
این اقدام یک حرکت استراتژیک نبود بلکه تلاشی آشفته برای سوار شدن بر موجی بود بدون اینکه روش شناوری در آب‌های کم را بیاموزند. مگر آنکه پاکستان زیرساخت‌ها، قیمت‌گذاری انرژی و وضوح قانونی را بازنگری کند، ممکن است این ابتکار پرطمطراق به بحرانی خودساخته تبدیل شود.
