بحران موجودیت بیت کوین: تهدید قریب‌الوقوع رایانش کوانتومی

«بحران وجودی»: تهدید رایانش کوانتومی برای

برخی از اعضای جامعه بیت کوین به پیشرفت‌های رایانش کوانتومی با بی‌اعتنایی نگاه می‌کنند، اما در پشت درهای بسته، رمزنگاران مطرح و رهبران کسب‌وکار نگران یک فاجعه احتمالی هستند.

کارگاهی با حضور کارشناسان رایانه و امنیت در یک ضیافت خصوصی هفته گذشته—در فاصله کوتاهی از اتاق‌های کنفرانس بزرگ Bitcoin 2025 در ونیشیان لاس وگاس—توضیح داد که یک کامپیوتر قدرتمند کوانتومی می‌تواند روزی کلیدهای خصوصی کیف‌پول‌ها را معکوس مهندسی کند، باعث سیل ناگهانی بیت کوین‌های قدیمی به صرافی‌ها و سقوط شدید قیمت‌ها شود.

اگرچه این تهدید در گذشته دورنمایی دور به نظر می‌رسید، اما اکنون کارشناسان بر این باورند که جامعه بیت کوین کمتر از یک دهه و حتی چند سال فرصت دارد تا برنامه‌های احتیاطی خود را آماده کند.

جیمسون لوپ، مدیر فناوری و هم‌بنیان‌گذار سرویس کیف‌پول خودنگهدار Casa، از جمله کسانی بود که بر لزوم آمادگی تاکید کرد و به جای انکار وسیع در صنعت، خواهان چاره‌اندیشی شد.

او گفت: «سخت است بگوییم دهه‌ها فرصت داریم، چون به نظر می‌رسد زمان‌بندی‌ها فشرده‌تر شده‌اند. سؤال واقعی این است: آیا بیت کوین می‌تواند متحد شود و توافقی برای کاهش این تهدید بیابد پیش از آنکه واقعاً به یک بحران وجودی تبدیل شود؟»

این ضیافت در Delilah در هتل Wynn لاس‌وگاس—یک باشگاه شام‌خوری مدرن—توسط Anduro، شبکه لایه-۲ چندزنجیره‌ای تحت حمایت ماراتُن دیجیتال، و Evertas، شرکت بیمه رمز ارز تاسیس‌شده در ۲۰۱۷، میزبانی شد.

بحث را هانتر بیست، مهندس ارشد پروتکل Anduro، و مایکل بی. کِیسی، مدیر مهندسی ماراتُن، هدایت کردند. این رویداد با دعوت‌نامه‌هایی از اعضای وزارت خزانه‌داری آمریکا همراه بود، هرچند طبق گزارش یکی از منابع، خزانه‌داری در نهایت حضور نیافت.

شرکت‌هایی مانند گوگل و مایکروسافت میلیاردها دلار در پژوهش‌های رایانش کوانتومی سرمایه‌گذاری کرده‌اند و این رقابت به یک مسابقه فضایی در میان نخبگان فناوری تبدیل شده است.

با استفاده از ذراتی که هم‌زمان می‌توانند به‌صورت واحدهای مستقل و امواج عمل کنند، ماشین‌های آزمایشی آنها محاسبات پیچیده‌ای را انجام می‌دهند که انجامشان با رایانه‌های فعلی هزاران سال به طول می‌انجامد.

بیت کوین در برابر رایانش کوانتومی آسیب‌پذیر است، چرا که این فناوری ممکن است بتواند کلیدهای خصوصی را معکوس مهندسی کند و دارایی‌های منتسب به ساتوشی ناکاموتو، صرافی‌ها و سکه‌های رهاشده توسط ماینرهای اولیه را به سرقت ببرد.

هفته گذشته، مقاله‌ای از گوگل مطرح کرد که شکست رمزگذاری RSA پشت کلیدهای خصوصی ممکن است به ۲۰ برابر منابع کوانتومی کمتر از برآوردهای قبلی نیاز داشته باشد. در عمل، دستیابی به کلید عمومی کافی است.

بیست و کِیسی می‌گویند الگوریتم‌های بیت کوین ممکن است بدون هیچ هشدار قبلی شکسته شوند و مهاجم احتمالاً تشویق شود تا پیش از سوءاستفاده، کلیدهای بیشتری جمع‌آوری کند تا مبالغ میلیاردی بیت کوین را یکجا خارج کند.

مطالعه‌ای از Deloitte نشان داد که ۲۵٪ از عرضه جاری بیت کوین به دلیل افشای کلید عمومی کیف‌پول‌ها در معرض حملات کوانتومی قرار دارد؛ معادل ۴ میلیون بیت کوین به ارزش تقریبی ۴۲ میلیارد دلار.

واقعیت این است که مهاجم در عمل مبالغ کمتری به دست خواهد آورد، اما اگر الگوریتم‌های پشت بیت کوین شکسته شوند، رویداد «تسویه اجباری» می‌تواند قیمت را به شدت پایین بکشد.

بیت کوین را می‌توان با انتقال دارایی‌ها به کیف‌پولی که کلید عمومی‌اش هنوز فاش نشده، در برابر تهدید کوانتومی ایمن کرد. اما این کار برای کاربرانی که کلیدهای خود را گم کرده‌اند یا برای صرافی‌هایی با سپرده‌های مستقیم زنجیره‌ای غیرممکن یا دشوار است.

بیست تاکید کرد: «مشکل عظیمی در هماهنگی وجود دارد.» او گفت جامعه باید به جای انکار، سمت «آمادگی» برود.

اکنون جامعه بیت کوین دو گزینه پیش رو دارد: تحمل شوک بازار ناشی از حمله کوانتومی و ادامه مسیر، یا شروع به مصادره دارایی‌ها کند. گزینه دوم تا حد زیادی با فلسفه خودنگهداری بیت کوین در تضاد است.

بیست نویسنده BIP 360 است؛ پیشنهادی برای معرفی انواع آدرس‌هایی با رمزنگاری پساکوانتومی. از آنجا که قدرت واقعی رایانش کوانتومی نامعلوم است، این طرح شامل سطوح امنیتی متفاوت می‌شود.

جیمسون لوپ می‌گوید طرح‌های امضای کوانتومی «حجم داده بسیار بالایی» دارند و احتمالا مناقشه‌ای شبیه بحث اندازه بلاک را آغاز می‌کنند که به جدایی Bitcoin Cash منجر شد.

راهکار کِیسی، با نام مستعار «ساعت شنی»، هنوز BIP ندارد. او معتقد است می‌تواند زمان دسترسی مهاجمان به بیت کوین‌های کوانتومی‌شده را از چند ساعت به هشت ماه افزایش دهد.

نوعی آدرس بیت کوین به نام Pay-To-Public-Key (p2pk) بسیار در برابر حملات کوانتومی آسیب‌پذیر است. این فرمت قدیمی است—اکثر کیف‌پول‌های جدید از امضاهای مبتنی بر هش استفاده می‌کنند—اما برای ساتوشی و نخستین ماینرها استاندارد بود.

با محدود کردن تعداد تراکنش‌های p2pk در هر بلاک، جامعه فرصت بیشتری برای یافتن راه‌حل‌های دیگر خواهد داشت و مهاجمان احتمالا به جای آدرس‌های فعال کاربران، به آدرس‌های رهاشده حمله می‌کنند.

در تئوری، این کار می‌تواند تاثیر بازار را کاهش دهد، چون کارمزدها به ماینرها تعلق می‌گیرد و مهاجمان مجبورند برای ثبت تراکنش‌هایشان رقابت کنند.

در حالی که جامعه بیت کوین در جست‌وجوی راه‌های مقابله با تهدید قریب‌الوقوع است، پروژه 11 با پیشنهاد جایزه بیت کوین برای کسی که بتواند نسخه آزمایشی الگوریتم‌های شبکه را بشکند و ۲ تریلیون دلار دارایی را بهم بزند، فعال است.

الکس پرودن، یکی از بنیان‌گذاران پروژه 11 و افسر قدیمی ارتش آمریکا، در بخش پرسش و پاسخ گفت: «بیت کوینرها نمی‌خواهند این داستان را بشنوند.»

در میان اصطلاحات فنی، یک ریاضی‌دان و کهنه‌کار وال‌استریت پیشنهاد شخصی‌تری داد: «بزرگ‌ترین شورت تاریخ را روی هایپرلیکوئید باز کنید.»

ویرایش: جیمز روبین