آیا محدودیت گس جدید اتریوم امنیت و کارایی شبکه را متحول می‌کند؟

پیشنهاد ویتالیک بوترین برای محدودیت

اتریوم ممکن است به زودی محدودیتی برابر با ۱۶.۷۷ میلیون گس برای هر تراکنش به‌صورت پروتکل‌محور اعمال کند. این پیشنهاد تحت عنوان EIP-7983 توسط ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، و پژوهشگر تونی وارشتاتر ارائه شده و هدف آن بهبود عملکرد شبکه و کاهش نقاط حمله است.

بر اساس این پیشنهاد که در ۶ ژوئیه منتشر شد، اتریوم با محدودسازی مصرف گس هر تراکنش می‌تواند مقاومت بیشتری در برابر برخی حملات منع سرویس توزیع‌شده (DoS) پیدا کند، پایداری شبکه را افزایش دهد و هزینه فرآیند تراکنش‌ها را پیش‌بینی‌پذیر کند.

در ساختار فعلی، یک تراکنش تکی در اتریوم به صورت تئوری می‌تواند کل محدودیت گس یک بلاک را استفاده کند که این امر شبکه را در معرض حملات DoS و بی‌ثباتی قرار می‌دهد. EIP-7983 برای حل این موضوع، محدودیتی معادل ۱۶.۷۷ میلیون گس برای هر تراکنش پیشنهاد می‌کند. هر واحد گس نمایان‌گر میزانی از کارمحاسباتی در شبکه اتریوم است. با این محدودیت، هیچ تراکنشی نمی‌تواند کل فضای یک بلاک را به‌تنهایی اشغال کند و مصرف گس بین تراکنش‌ها متوازن‌تر توزیع می‌شود.

تراکنش‌هایی که گس‌لیمیت بزرگ‌تر از ۱۶.۷۷ میلیون دارند، در هنگام اعتبارسنجی بلاک رد شده و وارد بلاک جدید نخواهند شد. این پیشنهاد تأثیری بر محدودیت گس کل بلاک ندارد و همچنان این مقدار توسط ماینرها و اعتبارسنج‌ها قابل تنظیم است. محدودیت جدید، فقط مصرف گس تک‌تراکنش‌ها را محدود می‌کند تا پیش‌بینی‌پذیری و امنیت شبکه بیشتر شود.

بوترین و وارشتاتر معتقدند که این حد ۱۶.۷۷ میلیون بین پشتیبانی از کاربردهای پیچیده مانند تعاملات DeFi و استقرار قراردادها از یک سو و کاهش ریسک‌های عملیاتی و امنیتی از سوی دیگر، تعادل ایجاد می‌کند. بیشتر تراکنش‌های فعلی بسیار کمتر از این مقدار گس مصرف می‌کنند؛ بنابراین اجرای این طرح، اختلالی برای فعالیت کاربران و توسعه‌دهندگان رایج ایجاد نخواهد کرد.

این محدودیت از لحاظ فنی به سازگاری بهتر با ماشین‌های مجازی دانش صفر (zkVM) نیز کمک می‌کند چون تراکنش‌ها به بخش‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت‌تر تقسیم می‌شوند. با الزامی شدن محدودیت مصرف گس در هر تراکنش، تراکنش‌های بزرگ به بخش‌های کوچک‌تر با ساختار مدولار درمی‌آیند. این امر با نیازهای محیط‌های اجرای مبتنی بر دانش صفر منطبق بوده و اثربخشی اثبات و ادغام‌پذیری در سطح پروتکل را افزایش می‌دهد.

EIP-7983 ادامه‌دهنده تلاش‌هایی است که قبلاً با EIP-7825 برای بهبود پیش‌بینی‌پذیری اجرای تراکنش‌ها شروع شده بود و نشان‌دهنده تمایل کلی در جامعه اتریوم به حل مشکلات پیچیدگی و تنگناهای کارایی در سطح پروتکل است.

این پیشنهاد در حالی مطرح می‌شود که اتریوم با رقابت رو به افزایشی از طرف پلتفرم‌های قرارداد هوشمند سریع‌تر و کاراتر روبه‌رو شده است. برای مثال، سولانا در ژوئن درآمد اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بالاتری نسبت به اتریوم کسب کرد و با ثبت ۱۴۶ میلیون دلار از اتریوم پیشی گرفت. همچنین سهم بیشتری از معاملات صرافی غیرمتمرکز را حفظ کرد؛ به‌ طوری که ۵.۷۸ میلیارد دلار مقابل ۴.۷ میلیارد دلار اتریوم ثبت کرد.

در چنین شرایطی، بوترین تاکید کرده که ساده‌سازی طراحی اتریوم برای بهبود امنیت، کاهش هزینه‌ها و سهولت توسعه ضروری است. او معتقد است که یک اتریوم سبک‌تر می‌تواند هزینه‌های زیرساخت و نگهداری را پایین بیاورد و همچنین غیرمتمرکزسازی و امنیت را بهبود بخشد.

از سوی دیگر، بوترین جداگانه پیشنهادی برای کاهش نیازهای سخت‌افزاری نودها از طریق نصفه‌بی‌حالت بودن ارائه داده است. طبق مفهومی که در پستی در ماه می بیان شد، نودهای کامل کل زنجیره را اعتبارسنجی می‌کنند اما فقط بخش‌های مرتبط با کاربر را ذخیره خواهند کرد.