چه ریسک‌هایی بانک‌های آمریکایی را در خدمات نگهداری رمزارز تهدید می‌کند؟

توضیحات سازمان‌های فدرال آمریکا درباره ریسک‌های نگهداری رمزارزها توسط بانک‌ها

سه سازمان فدرال آمریکا در سندی مشترک که روز دوشنبه منتشر کردند، ریسک‌هایی را برای بانک‌ها در صورت ورود به خدمات نگهداری رمزارزها برای مشتریان خود بیان کردند. اگرچه این اعلامیه تأکید کرده است که سند "هیچ انتظارات نظارتی جدیدی ایجاد نمی‌کند"، اما می‌تواند چارچوبی برای بانک‌هایی که به بررسی ورود به حوزه رمزارز فکر می‌کنند، فراهم سازد؛ موضوعی که طبق برخی گزارش‌ها مورد توجه بانک‌ها قرار گرفته است.

طبق این سند تحت عنوان "نگهداری دارایی رمزارزی توسط سازمان‌های بانکی"، ارزیابی ریسک بانک‌ها شامل توانایی درک این نوع دارایی‌های پیچیده و در حال تحول، مسئولیت احتمالی در صورت از دست رفتن دارایی رمزارزی و مسئولیت‌های حقوقی و انطباق با قوانین ضد پولشویی و قانون محرمانگی بانک‌ها خواهد بود.

در این سند آمده است: "ارائه خدمات نگهداری رمزارز ممکن است به منابع و توجه قابل‌توجهی نیاز داشته باشد." سه سازمانی که این سند را تهیه کرده‌اند عبارتند از: شرکت بیمه سپرده‌های فدرال (FDIC)، دفتر کنترلر ارز (OCC) و هیئت مدیره فدرال رزرو.

اغلب مؤسسات مالی برای نگهداری امن رمزارزهای خود از نهادهای ثالث استفاده می‌کنند. برای نمونه، شرکت مدیریت دارایی بلک‌راک ابتدا کوین‌بیس و بعداً Anchorage را برای نگهداری بیت کوین خود انتخاب کرده است. همچنین، بانک BNY Mellon، قدیمی‌ترین بانک آمریکا، خدمات نگهداری ارزهای دیجیتال را به مشتریان خود ارائه می‌دهد.

در این سند آمده است که بانک‌ها مسئول تمام فعالیت‌هایی هستند که توسط زیرحافظ (sub-custodian) انجام می‌شود. این توصیه زمانی اهمیت خواهد یافت که در آینده در صورت هک شدن زیرحافظ و از دست رفتن رمزارزها، مسئولیت متوجه بانک خواهد بود.

سازمان‌ها تأکید می‌کنند که داشتن برنامه‌های حسابرسی ویژه اهمیت زیادی دارد و این برنامه‌ها باید بر جنبه‌های خاص رمزارزها متمرکز باشند؛ از جمله تولید کلیدها، کنترل‌های مرتبط با انتقال و تسویه، و دانش تخصصی کارکنان. اگر چنین برنامه‌هایی در داخل بانک وجود نداشته باشد، مدیریت باید منابع خارجی مناسبی را برای ارزیابی عملیات نگهداری رمزارزها به کار گیرد.

نشانه‌هایی وجود دارد که برخی بانک‌ها به ورود به حوزه رمزارز فکر می‌کنند. برای مثال، وال‌استریت ژورنال در ماه مه گزارش داد گروهی از بانک‌های بزرگ در حال رایزنی‌های اولیه برای صدور یک استیبل کوین مشترک هستند. به نظر می‌رسد بانک‌ها محیط کنونی را برای ورود به رمزارز مطلوب‌تر می‌بینند؛ به‌خصوص با اقدامات جدید نهادهای قانون‌گذاری که ورود به این حوزه را آسان‌تر کرده است.

به عنوان نمونه، فدرال رزرو معیار ریسک اعتباری را از نظارت خود بر بانک‌ها حذف کرده که پیش‌تر به گفته منتقدان برای هدف قرار دادن ناعادلانه کسب‌وکارهای رمزارزی استفاده می‌شد. همچنین، در ماه مه، سرپرست موقت اداره کنترل ارز با ارسال نامه‌ای به بانک‌ها و مؤسسات پس‌انداز فدرال اعلام کرد می‌توانند با دستور مشتریان خود رمزارزهای نگهداری شده را خرید و فروش کنند.

در سال ۲۰۲۵، شرکت بیمه سپرده‌های فدرال دوره‌ای از "بازنگری مقررات" را طی کرده و محدودیت‌های رمزارزی برای بانک‌ها را تسهیل کرده است. از طرف دیگر، برخی شرکت‌های فعال در حوزه رمزارز، رویکردی معکوس اتخاذ کرده‌اند و تلاش دارند خود به بانک تبدیل شوند. به طور نمونه، شرکت ریپل (سازنده XRP) در دوم جولای برای دریافت مجوز بانکی از OCC درخواست داده و شرکت سرکل (سازنده استیبل‌کوین USDC) نیز همین اقدام را داشته است.