آیا کاهش نرخ بهره فدرال رزرو در سپتامبر منتفی می‌شود؟ بررسی داده‌ها و اختلافات داخلی

تردید فدرال رزرو برای کاهش نرخ بهره در سپتامبر؛ ابهام در داده‌های اقتصادی

این احتمال وجود دارد که فدرال رزرو آمریکا در ماه سپتامبر نرخ بهره را کاهش ندهد یا بدهد. عامل تعیین‌کننده، چگونگی وضعیت داده‌های کلان اقتصادی، مانند نرخ تورم و بازار کار خواهد بود. به همین دلیل نگاه‌ها امروز به گزارش بازار کار آمریکا در ماه جولای دوخته شده است.

در برخی بخش‌های بازار کار آمریکا نشانه‌هایی از ضعف دیده شده است؛ به ویژه در بخش‌های ادواری مانند تولید و خدمات تجاری. اگرچه رقم اولیه گزارش ماه ژوئن نسبتاً خوب بود (۱۴۷ هزار نفر اشتغال جدید)، اما جزئیات گزارش نشانه‌های متفاوتی داشت. با این حال، از نظر تحلیل‌گر ارزی کومرتس‌بانک، آنتیه پرافکه، هنوز شاهد نشانه‌ای از رکود جدی نیستیم.

پرافکه می‌گوید: «به گفته پاول، بازار کار به طور کلی در تعادل قرار دارد، اگرچه ریسک‌های نزولی قابل مشاهده است. با در نظر گرفتن پایداری بازار کار و تورم بالا نسبت به هدف، سیاست پولی نسبتاً انقباضی مناسب به نظر می‌رسد.»

نکته دیگر این است که هنوز تأثیر تعرفه‌های جدید آمریکا بر تورم مشخص نشده است. اگر داده‌های اقتصادی در مسیر مورد انتظار حرکت نکند، کاهش نرخ بهره در سپتامبر می‌تواند در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد. بازارها پس از جلسه چهارشنبه فدرال رزرو، انتظارات خود را از کاهش نرخ بهره تا حدی کاهش داده‌اند و در صورت تداوم ضعف داده‌های اقتصادی، احتمالاً مجبور به بازنگری بیشتری خواهند شد. در این حالت، دلار آمریکا حتی ممکن است به طور موقت تقویت شود.

در میان‌مدت، رفتار دو عضو مخالف هیئت مدیره (بومن و والر) نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد، چرا که ممکن است بر سیاست پولی فدرال رزرو به طور کلی اثر بگذارد. پاول آشکارا بر استقلال تصمیم‌های نرخ بهره فدرال رزرو تأکید دارد، حتی علیرغم حملات لفظی رئیس‌جمهور آمریکا. با این حال، به عقیده‌‌ی پرافکه، رفتار رأی‌دهی این دو عضو مخالف، سؤالاتی را برانگیخته است و این نگرانی را ایجاد می‌کند که شاید آن‌ها برای قرار گرفتن در فهرست نامزدهای ترامپ برای جانشینی پاول به عنوان اعضای موافق کاهش نرخ، تلاش می‌کنند.

در کوتاه‌مدت، رویکرد سیاسی‌شده شاید به اهداف شخصی این دو کمک کند، اما احتمالاً به شهرت آن‌ها به عنوان سیاست‌گذاران مستقل لطمه خواهد زد. همچنین روشن نیست که ریاست احتمالی یکی از این دو بر شورای فدرال رزرو، الزاماً به سیاست پولی ملایم‌تر بینجامد؛ زیرا سایر اعضا هم می‌توانند به مخالفان تبدیل شوند و به منظور تأکید بر استقلال فدرال رزرو، با کاهش نرخ بهره مخالفت کنند. در نتیجه، نوعی «جنگ قدرت داخلی» در میان اعضا پدید می‌آید. سیاسی‌شدن فدرال رزرو و بروز اختلافات داخلی، در آغاز عاملی منفی برای دلار به‌شمار می‌رود؛ چرا که بازارها به بانک‌های مرکزی مستقل علاقه دارند.