8 بانک مرکزی تاثیر گذار در فارکس
بانک مرکزی چیست؟
هر ملت یا منطقه دارای یک نهاد مرکزی است که مسئول نظارت بر سیاست های اقتصادی و پولی و تضمین ثبات سیستم مالی است. این نهاد بانک مرکزی نامیده می شود. برخلاف بانکهای تجاری و سرمایهگذاری، این موسسات مبتنی بر بازار و رقابتی نیستند. بسیاری از بانک های مرکزی نگران تورم هستند که حاصل حرکت قیمت کالاها و خدمات است. این بانک ها تورم را مطابق با نرخ بهره در نظر می گیرند.
به عنوان مثال، یک بانک مرکزی نرخ بهره را افزایش می دهد تا رشد تورم را کنترل کنند. برعکس، زمانی که تورم به زیر هدف بانک میرسد، نرخهای بهره را کاهش می دهد تا رشد بیشتری را برای تورم باعث شود. اکثر بانک های مرکزی جهان مستقل هستند و در عین حال پاسخگوی دولت های فدرال خود و در نتیجه عموم مردم هستند. در این مقاله به چند مورد از بانفوذترین بانک های مرکزی جهان، وظایف و ساختار آنها می پردازیم.
سیستم فدرال رزرو آمریکا (Fed)
فدرال رزرو که معمولاً به عنوان Fed شناخته می شود، بانک مرکزی ایالات متحده است. این بانک تأثیرگذارترین بانک مرکزی جهان است. با توجه به استفاده از دلار آمریکا برای تقریباً 90 درصد از کل معاملات ارزی جهان، نوسانات فدرال رزرو تاثیر گسترده ای بر ارزش گذاری بسیاری از ارزها دارد.
فدرال رزرو مسئول عملکرد موثر اقتصاد ایالات متحده است و در عین حال بهترین را برای منافع عمومی در نظر می گیرد. مطابق با پنج عملکرد کلیدی خود، فدرال رزرو:
سیاست های پولی را ترویج می دهد
ثبات مالی را حفظ می کند
سلامت موسسات مالی را بررسی می کند
ایمنی سیستم های پرداخت و تسویه را ارتقا می دهد
و بر حمایت از مصرف کننده نظارت می کند.
فدرال رزرو از سه گروه مجزا تشکیل شده است:
شورای حکام: این گروه مستقل از دولت ایالات متحده کار می کند اما مستقیماً به کنگره (که بر فدرال رزرو نظارت می کند) گزارش می دهد. هفت فرماندار یا اعضای هیئت مدیره توسط رئیس جمهور ایالات متحده معرفی شده و توسط سنای ایالات متحده تایید می شوند. هیئت مدیره مسئول حفظ اهداف فدرال رزرو است. هر یک از اعضای هیئت مدیره در کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) خدمت می کند.
بانک های فدرال رزرو: این گروه متشکل از 12 بانک منطقه ای است که بر بخش های مختلف کشور نظارت دارند. آنها در بوستون، نیویورک، فیلادلفیا، کلیولند، ریچموند، آتلانتا، شیکاگو، سنت لوئیس، مینیاپولیس، کانزاس سیتی، دالاس و سانفرانسیسکو واقع شدهاند. این بانک ها تحت نظارت هیئت مدیره فدرال رزرو هستند.
کمیته بازار آزاد فدرال ( FOMC ): این کمیته متشکل از اعضای هیئت مدیره به اضافه 12 رئیس بانک های رزرو است. رئیس FOMC رئیس هیئت مدیره فدرال رزرو است. FOMC هشت بار در سال تشکیل جلسه می دهد و شرایط اقتصادی، ثبات سیستم مالی و سیاست های پولی را بررسی می کند.
بانک مرکزی اروپا (ECB)
بانک مرکزی اروپا (ECB) در سال 1999 تاسیس شد. شورای حاکم ECB در مورد تغییرات در سیاست پولی تصمیم می گیرد. این شورا متشکل از شش عضو هیئت اجرایی بانک مرکزی اروپا، به علاوه روسای تمام بانک های مرکزی ملی از 19 کشور منطقه یورو است. بانک مرکزی اروپا به عنوان یک بانک مرکزی، غافلگیری را دوست ندارد. به همین دلیل هر زمان که قصد تغییر نرخ بهره را دارد، عموماً این رخداد را با هشدار نزدیک بودن یک حرکت از طریق مطبوعات به بازار اطلاع رسانی می کند.
وظیفه بانک اروپا این است که قیمت ها را ثابت نگه دارد و از پایداری رشدآن اطمینان حاصل کند. برخلاف فدرال رزرو، بانک مرکزی اروپا تلاش می کند تا رشد سالانه قیمت مصرف کننده را زیر 2 درصد حفظ کند.
به عنوان یک اقتصاد وابسته به صادرات، بانک مرکزی اروپا نیز منافعی در جلوگیری از افزایش قدرت پول خود دارد؛ زیرا این امر بازار صادراتی آن را با خطر مواجه می کند. شورای ECB هر دو هفته یکبار تشکیل جلسه می دهد. تصمیمات سیاستی معمولاً در جلساتی که کنفرانس مطبوعاتی همراه با آن برگزار می شود، گرفته می شود. این جلسات 11 بار در سال برگزار می شود.
بانک انگلستان (BOE)
بانک انگلستان (BOE) تحت مالکیت عمومی است، به این معنی که از طریق پارلمان خود به مردم بریتانیا گزارش می دهد. این بانک که در سال 1694 تاسیس شد، به عنوان یکی از موثرترین بانک های مرکزی جهان شناخته می شود و ماموریت آن حفظ ثبات سیستم های پولی و مالی انگلستان است. برای تحقق این امر، بانک مرکزی تورم 2 درصدی را در نظر گرفته است. اگر قیمت ها از این سطح فراتر رود، بانک مرکزی به دنبال مهار تورم خواهد بود. سطح بسیار کمتر از 2 درصد بانک مرکزی را وادار می کند تا اقداماتی را برای افزایش تورم انجام دهد.
BOE همچنین مواردی مثل: سلامت موسسات مالی کشور، امنیت پول آن و یک سیستم مالی که عاری از ریسک غیر ضروری است را تضمین می کند. کمیته سیاست پولی این بانک 9 عضو دارد که شامل یک استاندار، سه معاون استاندار، یک اقتصاددان ارشد و چهار کارشناس خارجی هستند. این کمیته هشت بار در سال تشکیل جلسه می دهد تا یافته ها و سیاست ها را اعلام کند.
بانک ژاپن (BOJ)
بانک ژاپن (BOJ) در سال 1882 شروع به کار کرد و ماموریت آن حفظ ثبات قیمت و تضمین ثبات سیستم مالی است. این موضوع تورم را در کانون توجه بانک مرکزی قرار می دهد. از آنجایی که ژاپن بسیار به صادرات وابسته است، BOJ حتی بیشتر از بانک مرکزی اروپا در جلوگیری از افزایش بیش از حد ارز در تلاش است. کمیته سیاست پولی این بانک متشکل از رئیس کل، دو معاون و شش عضو دیگر است.
بانک مرکزی ژاپن به ورود به بازار آزاد برای تضعیف مصنوعی ارز خود با فروش آن در برابر دلار و یورو شناخته شده است. BOJ همچنین هنگامی که نگران نوسانات و قدرت بیش از حد ارز است، بسیار پر سر و صدا است و سالی هشت بار تشکیل جلسه می دهد.
بانک ملی سوئیس (SNB)
بانک ملی سوئیس (SNB) یک بانک مستقل است که مسئول سیاست های پولی کشور خود است. هدف اصلی آن حفظ ثبات قیمت ها در عین نظارت بر شرایط اقتصادی کشور است. برای این بانک دو دفتر در برن و زوریخ وجود دارد. سوئیس نیز مانند ژاپن و منطقه یورو به صادرات بسیار وابسته است. این بدان معناست که SNB علاقه ای به قوی شدن بیش از حد ارز خود ندارد. بنابراین، تعصب کلی آن این است که با افزایش نرخ ها محافظه کارانه تر عمل کند. این بانک یک کمیته سه نفره دارد که در مورد نرخ سود تصمیم گیری می کند.
بر خلاف بسیاری از بانک های مرکزی دیگر، SNB یک گروه از نرخ بهره را به جای یک نرخ خاص تعیین می کند. کمیته بانک هر سه ماه یکبار تشکیل جلسه می دهد تا اطمینان حاصل شود که بانک به وظایف خود عمل می کند.
بانک کانادا (BOC)
بانک مرکزی کانادا، بانک کانادا (BOC) نام دارد که وظیفه آن تضمین ثبات در اقتصاد و سیستم مالی کانادا است. این بانک ماموریت خود را توسط موارد زیر انجام می دهد:
اعمال سیاست پولی
نظارت بر سیستم مالی
حفظ ارزش و عرضه ارز کانادا
و مدیریت بدهی عمومی.
بانک مرکزی تورم 1 تا 3 درصدی را با هدف حفظ تورم نزدیک به 2 درصد در نظر گرفته است. این کشور از سال 1998 به خوبی توانسته است تورم را در این محدوده نگه دارد. تصمیمات سیاست پولی در داخل BOC با رای اجماع در شورای اداری که متشکل از رئیس بانک، معاون ارشد و چهار معاون رئیس کل بانک است، اتخاذ می شود. شورای اجرایی که متشکل از شورای حاکم و مدیر عامل (COO) است، مسیر استراتژیک بانک را تدوین می کند. شورای اداری بانک کانادا هشت بار در سال تشکیل جلسه می دهد.
بانک رزرو استرالیا (RBA)
وظایف بانک مرکزی استرالیا (RBA) توسط قانون بانک رزرو کشور در سال 1959 تعیین شده است. وظیفه این بانک تضمین یک ارز ثابت، اشتغال کامل و رفاه اقتصادی مردم استرالیا است. کمیته سیاست پولی بانک مرکزی متشکل از رئیس بانک مرکزی، معاون رئیس کل، دبیر خزانهدار و شش عضو مستقل است. این افراد توسط دولت فدرال منصوب می شوند. این بانک مرکزی تورم سالانه 2 تا 3 درصد را هدف گذاری کرده است. کمیته بانک استرالیا 11 بار در سال، معمولاً در اولین سهشنبه هر ماه، به جز ژانویه، تشکیل جلسه میدهد.
بانک رزرو نیوزلند (RBNZ)
اقتصاد و سیاست پولی نیوزلند توسط بانک ذخیره نیوزلند (RBNZ) نظارت می شود. این بانک همچنین مسئول سطوح پایدار اشتغال و یک سیستم مالی سالم است. RBNZ از سال 2000 محدوده تورم هدف 1٪ تا 3٪ را در نظر گرفته است. با این حال، روی هدف 1.5 درصدی در میان مدت تمرکز دارد که در پایان سال 2018 اعلام شد. برخلاف سایر بانک های مرکزی در بانک نیوزیلند، قدرت تصمیم گیری در مورد سیاست های پولی در نهایت بر عهده رئیس بانک مرکزی است. کمیته این بانک نیز هشت بار در سال تشکیل جلسه می دهد.
رئیس فدرال رزرو کیست؟
جروم پاول رئیس شورای حکام سیستم فدرال رزرو است. به این ترتیب، او فدرال رزرو را رهبری می کند. او در حال حاضر دومین دوره مدیریتی چهار ساله خود را سپری می کند.
آیا فدرال رزرو از دولت ایالات متحده مستقل است؟
فدرال رزرو یک سازمان دولتی مستقل است. با این حال، در برابر مردم و کنگره کشور پاسخگو است. هیچ بودجه ای از بودجه ایالات متحده دریافت نمی کند. مقامات منتخب و سایر اعضای دولت نمی توانند در شورای حکام حضور داشته باشند.
قدیمی ترین بانک مرکزی جهان کدام است؟
بانک های مرکزی مدت زیادی است که وجود دارند. به عنوان مثال، بانک انگلستان در سال 1694 تاسیس شد. با این حال، بانک مرکزی سوئد، Riksbank، قدیمی ترین بانک مرکزی است که در سال 1668 تاسیس شد.
سخن پایانی
بانک های مرکزی مسئول سیاست های اقتصادی و پولی و سلامت سیستم مالی هستند. این نهادها نرخ بهره را تعیین کرده و عرضه پول یک کشور را کنترل می کنند. فدرال رزرو آمریکا یکی از قدرتمندترین بانک های مرکزی در جهان است. فهرست بالا برخی از قدرتمندترین بانک های مرکزی جهان را نشان می دهد. اگرچه ممکن است اهداف، ساختارها و زمان برگزاری جلساتی متفاوتی داشته باشند، اما وظایف آنها به طور کلی یکسان است. این وظایف شامل: تضمین رفاه اقتصادی ملت های خود، نظارت بر سیستم های مالی و کنترل ارز است. این بانک ها اغلب با هم کار می کنند تا اطمینان حاصل کنند که اقتصاد جهانی تحت کنترل قرار دارد.
منبع ترجمه : central-banks