اصطلاحات بازار فارکس | 20 اصطلاح پرکاربرد برای ترید در فارکس

بروزرسانی در23 تیر 1403
در این مقاله، 20 اصطلاح پایه و کاربردی که برای ورود به بازار فارکس به آن نیاز خواهید داشت را به طور کامل و با زبان ساده، توضیح خواهیم داد.

بازار فارکس، یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین بازارهای جهانی به حساب می‌آید. برای ورود به این بازار پر ریسک، لازم است تا ابتدا با الفبای آن که همان اصطلاحات مرتبط با این حوزه می‌باشد، به طور کامل آشنا شوید. اگرچه تعداد این اصطلاحات بسیار بالا است، اما در این مقاله سعی کردیم تا 20 اصطلاح کاربردی بازار فارکس که هر تریدری باید با آنها آشنا باشد را به طور ساده و قابل فهم برای شما توضیح دهیم. اگر شما نیز از طرفداران کسب سود و موفقیت در این بازار هستید، تا پایان همراه ما باشید.

1. بروکر یا کارگزاری

بروکرها یا همان کارگزاری‌ها، در واقع واسطه‌ای برای انجام سفارش‌های خرید و فروش مشتریان هستند. نقش این بروکرها به عنوان واسطه، فراهم نمودن بستری جهت انجام معاملات می‌باشد. اولین گام برای ورود به بازار فارکس، انتخاب یک بروکر مناسب است. از این رو، پیش از ورود به این بازار، ابتدا بروکر مورد نظر خود را شناسایی و پس از طی نمودن مراحل ثبت نام و شارژ حساب، معاملات خود را آغاز نمایید. برای آشنایی بیشتر با مفهوم بروکر، مقاله «بروکر چیست؟| با بهترین بروکرهای فارکس برای ایرانیان آشنا شوید» را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

2. جفت ارز و انواع آن

جفت ارز یا Currency Pair، از مفاهیم اولیه و اصطلاحات مهم در بازار فارکس به شمار می‌آید. معاملات در این بازار به گونه‌ای است که هر ارز در مقابل ارزی دیگر قیمت‌گذاری و مبادله می‌شود. به این دو ارز متفاوت که در مقابل یک دیگر معامله می‌شوند، جفت ارز می‌گویند. به عنوان مثال، EUR/USD که یورو در مقابل دلار است، یک جفت ارز به حساب می‌آید. به ارزی که در سمت چپ این نسبت قرار می‌گیرد نیز، ارز پایه می‌گویند. در مثال بالا، یورو ارز پایه خواهد بود.

انواع جفت ارزها را می توان در سه دسته زیر جای داد:

1.جفت ارزهای اصلی (Major Pairs)

در جفت ارزهای اصلی، یکی از دو ارز موجود، دلار آمریکا می‌باشد. این جفت ارزها، با توجه به نقشی که دلار در اقتصاد جهانی دارد، حدود 85 درصد از معاملات روزانه در فارکس را به خود اختصاص داده‌اند. چند مورد از جفت ارزهای اصلی، عبارتند از:

  • EUR/USD – یورو / دلار آمریکا 
  • GBP/USD _ پوند / دلار آمریکا
  • USD/JPY _ دلار آمریکا / ین ژاپن
  • USD/CHF _ دلار آمریکا / فرانک سوئیس
  • USD/CAD _ دلار آمریکا / دلار کانادا
  • AUD/USD _ دلار استرالیا / دلار آمریکا
  • NZD/USD _ دلار نیوزلند / دلار آمریکا

2. جفت ارزهای فرعی (Cross Pairs)

به دسته‌ای از جفت ارزها گفته می‌شود که شامل دلار آمریکا نباشند. ارزهای اصلی در این جفت ارزها، دلار استرالیا، دلار نیوزیلند، دلار کانادا، پوند، یورو، ین و فرانک سوئیس می‌باشند. به عنوان نمونه، 4 مورد از این جفت ارزهای فرعی عبارتند از:

  • EUR/JPY _ یورو / ین ژاپن
  • EUR/GBP _ یورو / پوند انگلیس
  • CHF/JPY _ فرانک سوئیس / ین ژاپن
  • EUR/CAD _ یورو / دلار کانادا

3. جفت ارزهای غیر معمول (Exotics)

جفت ارزهایی که یک طرف آن، یکی از ارزهای کشورهای در حال توسعه همچون ترکیه، مکزیک و... و طرف دیگر، یک ارز اصلی به عنوان ارز پایه قرار دارد. نمونه‌های زیر، از جمله جفت ارزهای غیر معمول به شمار می‌روند:

  • EUR/TRY  _ یورو / لیر ترکیه
  • USD/HKD _ دلار آمریکا / دلار هنگ کنگ
  • JPY/NOK _ ین ژاپن / کرون نروژ

یک توصیه: اگر قصد معامله در بازار فارکس را دارید، پیشنهاد می‌شود تنها بر روی یک جفت ارز تمرکز نمایید. چرا که در غیر این صورت، بررسی و تحلیل انواع جفت ارزها، انرژی زیادی از شما خواهد گرفت.

3. اهرم (Leverage)

اهرم یا لوریج، نوعی اعتبار برای معامله‌گران بازار فارکس به حساب می‌آید. در واقع شما می‌توانید از طریق اهرم‌ها، با پولی بیش از سرمایه اصلی خود معامله کنید. به عبارتی بروکرها این امکان را برای شما فراهم کرده‌اند که با چندین برابر موجودی خود، وارد معاملات شوید. با استفاده از اهرم‌ها، به همان میزان که احتمال افزایش سود برای فرد بالاتر می‌رود، به همان میزان نیز ریسک معاملات، افزایش خواهد داشت.

معامله‌گران می‌توانند به تناسب نیاز و شرایط، از این اهرم‌ها استفاده کرده و یا بدون اهرم (1:1) معاملات خود را انجام دهند. این اعتبارها، از سه برابر سرمایه اصلی شروع و تا چند هزار برابر ادامه خواهد داشت. به عنوان نمونه، زمانی که معامله‌گر اهرم 1:1000 را انتخاب می‌کند، با 1000 برابر موجودی خود، وارد معامله شده است.

با توجه به مطالب گفته شده، معامله‌گران برای باز کردن یک معامله 1000 دلاری، کافی است تنها 100 دلار داشته و اهرم 1:10 را انتخاب نمایند. البته می‌توان تنها با 10 دلار و استفاده از اهرم 1:100 نیز این معامله را انجام داد. توجه داشته باشید که میزان سود یا ضرر شما در این معاملات، به همان نسبت در مانده حساب اثرگذار خواهد بود. از این رو توصیه می‌شود، بدون داشتن دانش کافی، هیچگاه سراغ اهرم‌های بزرگ نروید. چرا که با یک نوسان کوچک بازار، موجودی شما را در معرض خطر صفر شدن قرار خواهد داد.

4. اسپرد (Spread)

اسپرد، یکی دیگر از مهم‌ترین اصطلاحات فارکس به شمار می‌رود. مفهوم اسپرد را می‌توان اینگونه توضیح داد که، برای هر جفت ارز در بازار فارکس، دو قیمت متفاوت وجود دارد (یکی قیمت خریدار «Ask» و دیگری قیمت فروشنده «Bid»). این اختلاف قیمت در بازار را اسپرد می‌نامیم که مشابه مفهوم کارمزد در بازار بورس ایران می‌باشد. در واقع، اسپرد هزینه‌ای است که معامله‌گران جهت ورود به یک معامله پرداخت نموده و بروکرها نیز از همین طریق، درآمد خود را کسب می‌کنند.

توجه داشته باشید که پایین بودن میزان اسپرد، یکی از معیارهای به شدت تاثیر‌گذار در انتخاب بروکر است. در واقع هر چه میزان اسپرد یک بروکر کمتر باشد، جذابیت آن برای مشتریان بیشتر خواهد بود. چرا که دیگر مجبور به پرداخت رقم‌های بالا، جهت ورود به معاملات نمی‌باشند.

5. سواپ (Swap)

به طور کلی، زمانی که ما سهمی را خرید یا فروش می‌کنیم، در حال معامله با بروکر هستیم. برای اینکه این معاملات معتبر باشد، لازم است تا بروکر به همان میزان اعتباری که به ما می‌فروشد، خود دارای اعتبار باشد. از آنجایی که حجم معاملات روزانه در بازار فارکس بیش از مقداری است که یک بروکر بتواند به همان مقدار در حساب خود داشته باشد، از این رو بروکرها با بانک‌ها قرارداد منعقد می‌کنند.

به عبارتی بروکرها از طریق بانک، اقدام به تامین اعتبارات مورد نیاز خود کرده و به نوعی وام می‌گیرند. بانک، بروکرها را ملزم می‌کند تا در پایان هر روز، وجوه دریافتی را تسویه نمایند. حال چنانچه معاملات شما بیش از 24 ساعت باز باشد، ملزم به پرداخت بهره آن به بانک خواهید بود. به این بهره پرداختی، اصطلاحاً «سواپ» گفته می‌شود.

نکته: معامله‌گران مسلمان هنگام ورود به بازار فارکس، به این نکته دقت داشته و درخواست افتتاح حسابی بدون سواپ را به بروکر خود می‌دهند.

6. پوزیشن

به هر معامله خرید یا فروشی که در بازار فارکس باز می‌کنید، اصطلاحاً یک پوزیشن گفته می‌شود. به عنوان نمونه، زمانی که نقره خریده‌اید، گفته می‌شود یک پوزیشن باز در نقره دارید.

7. بالانس یا تراز حساب (Balance)

بالانس، موجودی حساب شما، بدون احتساب معاملات باز می‌باشد. در واقع زمانی که یک حساب 100 دلاری داشته و هیچ پوزیشن بازی ندارید، بالانس حساب شما 100 دلار می‌باشد.

8. اکوئیتی (Equity)

به موجودی حساب، به علاوه سود و زیان معاملات باز، اکوئیتی یا مانده خالص حساب می‌گویند. به عنوان نمونه، اگر 100 دلار در حساب خود داشته و معامله باز شما نیز 50 دلار در سود باشد، Equity شما برابر با 150 دلار و Balance شما 100 دلار خواهد بود.

9. مارجین (Margin)

مارجین یکی از کاربرد‌ترین اصطلاحات فارکس بوده و به معنای میزان پولی است که در یک پوزیشن یا معامله درگیر می‌کنید. در واقع، زمانی که شما حساب خود را شارژ کرده و یک اهرم انتخاب می‌کنید، بروکر اعتباری متناسب با اهرم یا لوریج انتخابی به حساب شما می‌دهد. برای نمونه، چنانچه شما اهرم 1:100 را برای یک حساب 2000 دلاری انتخاب کنید، در این حالت می‌توانید 200 هزار دلار (معادل 2 لات) در بازار معامله کنید.

حال اگر قصد داشته باشید تا 0.01 لات، یورو به دلار آمریکا را بخرید، با توجه به نرخ برابری این جفت ارز، 20 دلار از حساب ما درگیر معامله خواهد شد. در این حالت، اصطلاحاً می‌گوییم که مارجین حساب ما، 20 دلار شده است. پس دقت کنید که پیش از شروع معاملات، مارجین حساب شما صفر بود و زمانی که اولین معامله خود را باز کردید، مارجین حساب با توجه به حجم معامله‌ای که انجام دادید، اضافه شد.

به عبارتی، می‌توان گفت، مارجین مقدار پولی است که در ازای انجام یک معامله در حساب ما بلوکه شده و توانایی خرید و فروش با آن بخش را نخواهید داشت و مقدار آن نیز با توجه به لوریج شما، محاسبه می‌گردد.

10. مارجین آزاد (Free Margin)

تفاوت اکوئیتی حساب و مارجین پوزیشن‌های باز را مارجین آزاد یا فری مارجین می‌گویند. به عبارتی، مارجین آزاد، میزان پولی است که در حال حاضر درگیر نمی‌باشد. فری مارجین را می‌توان با باز کردن یک معامله جدید درگیر یا بخشی از آن را برداشت کرد و یا برای پوشش ضرر معاملات باز، استفاده نمود.

تا زمانی که شما پوزیشنی باز نکرده باشید، تمامی پول حسابتان، آزاد خواهد بود. در این حالت، اکوئیتی و فری مارجین و بالانس حساب شما، همگی برابر با هم می‌باشد. حال چنانچه در یک حساب 10000 دلاری، پوزیشنی با مارجین 1000 باز کرده باشید و 300 دلار نیز در سود باشید، فری مارجین شما به صورت زیر محاسبه می‌گردد:

  • Free Margin = Equity - Margin
  • 10300 = 300 + 10000 :Equity
  • 9300 = 1000 - 10300 :Free Margin

11. سطح مارجین (Margin Level)

نسبت اکوئیتی به مارجین بر حسب درصد را سطح مارجین یا مارجین لول می‌نامیم. این نسبت در بروکرهای مختلف بسته به قوانین آنها، محدودیت‌های خاص خود را خواهد داشت. بر اساس این مفهوم، بروکر تشخیص می‌دهد که شما چه میزان اعتبار جهت ادامه معاملات خواهید داشت. در واقع، هر چه مارجین لول حساب شما بالاتر باشد، اعتبار بالاتری از سوی بروکر برای انجام معاملات بیشتر خواهید داشت.

  • 100×( Equity ÷ Margin) = Margin Level

بسیاری از بروکرها، سطح صد در صد را به عنوان سطح محدودیت مارجین خود تعیین می‌کنند. این محدودیت سطح را اصطلاحاً «کال مارجین» می‌نامیم. سطح کال مارجین صد در صد به این معنا است که شما دیگر اجازه باز کردن معامله جدید را نخواهید داشت و تنها می توانید پوزیشن‌های قبلی خود را ببندید. در واقع زمانی که سطح مارجین صد در صد رخ می‌دهد، اکوئیتی و مارجین حساب شما با یک دیگر برابر شده و معاملات شما در حال ضرر دادن هستند.

12. مارجین کال (Margin call)

مارجین کال را می‌توان به وضعیتی اطلاق کرد که مجموع ضررهای معامله‌گر، از موجودی حساب وی، بیشتر شود. به عبارتی، موجودی حساب فرد از اعتبار مارجینی که به او تعلق گرفته نیز کمتر می‌شود. در این شرایط بروکر، به دلیل نگرانی از اینکه موجودی حساب شما در اثر ادامه روند فعلی، صفر شده و بروکر متحمل زیان شود، یک پیام هشدار برای شما ارسال می‌کند.

حال شما می‌توانید پول بیشتری به حساب خود واریز کرده یا موقعیت‌های باز خود را ببندید تا از وضعیت کال مارجین خارج شوید. در غیر این صورت، بروکر خود تمامی معاملات باز تریدر را می‌بندد تا متحمل تسویه حساب این ضررها نگردد. از این رو، مارجین کال را می‌توان نوعی واکنش دفاعی بروکر در برابر زیان معامله‌گر به حساب آورد.

نکته: اگر در هنگام استفاده از اهرم‌ها دقت کافی داشته و حجم مناسبی از پول را درگیر معامله کنید، یا در معاملات ناموفق و خلاف پیش بینی، به موقع از بازار خارج شوید، احتمال کال مارجین شدن شما، بسیار پایین خواهد بود.

13. استاپ اوت (Stop Out Level)

استاپ اوت را می‌توان روشی برای بستن اجباری معاملات زیان‌ده، در شرایطی که حساب معاملاتی شما موجودی کافی ندارد، به حساب آورد. در واقع، چنانچه مارجین لول شما از سطح کال مارجین هم پایین‌تر رفته و همچنان بازار بر خلاف معاملات شما در حرکت باشد، بروکر به طور خودکار پوزیشن‌های شما را خواهد بست. به این محدودیت، «سطح استاپ اوت» می‌گویند.

میزان استاپ اوت را بروکر تعیین کرده و این مقدار در بروکرهای مختلف، متفاوت از یک دیگر می‌باشد. بروکر در هنگام بستن پوزیشن‌ها، از ضررده‌ترین پوزیشن شروع کرده و با این کار سطح مارجین را افزایش می‌دهد. چنانچه باز هم زیان معاملات شما افزایش یابد، سیستم دیگر پوزیشن‌ها را نیز خواهد بست. در غیر این صورت، بروکر مجبور به تقبل زیان‌های شما می‌گردد.

14. پیپ (pip)

پیپ مخفف عبارت Price Interest Point بوده و نشان‌دهنده کوچک‌ترین واحد نوسان قیمت یک سهم می‌باشد. به عبارتی، پیپ کمترین مقداری است که یک ارز می‌تواند تغییر کند. به طور معمول، رقم چهارم بعد از اعشار یا ده هزارم جفت ارزها، یک پیپ می‌باشد. البته در جفت ارزهایی که ین ژاپن یک طرف جفت ارز باشد، رقم دوم را پیپ به حساب می‌آوریم.

به طور مثال، زمانی که نرخ برابری یورو به دلار، از 1.3854 به 1.3855 برسد، یک پیپ افزایش قیمت پیدا کرده است و زمانی که به 1.3853 برسد، یک پیپ کاهش داشته است.

15. لات (Lot)

معیار اندازه‌گیری حجم معاملات در بازار فارکس را «لات» می‌نامیم. به طور استاندارد، هر لات معادل 100 هزار واحد دلار آمریکا است. با توجه به اینکه یک لات برای بسیاری از معامله‌گران این بازار رقم بزرگی است، از این رو لات را به 100 قسمت تقسیم کردند. حال کوچکترین حجمی که یک تریدر می‌تواند انتخاب کند، حداقل 0.01 لات می‌باشد.

لات را می‌توان معیاری مهم در امر مدیریت سرمایه و ریسک به حساب آورد. در واقع این مفهوم به ملاکی تبدیل شده که تریدرها میزان سرمایه ورودی، میزان سود یا زیان و... خود را بر اساس آن محاسبه می‌کنند. حال برای اینکه بتوانیم سرمایه خود را به خوبی مدیریت کنیم، لازم است تا در معاملات خود، از مقدار لات استاندارد استفاده نماییم. برای تعیین این میزان کافی است تا میزان سرمایه (Balance) خود را بر عدد 10000 تقسیم کنیم.

16. قیمت خرید و فروش (Ask و Bid)

به طور معمول در تمامی بازارها، دو قیمت برای معاملات ارزها وجود دارد. قیمتی که با آن می‌توانید ارز را خریداری کنید که اصطلاحاً Ask  گفته می‌شود و قیمتی که با آن فروش را انجام می‌دهید که به آن Bid می‌گویند. همانطور که گفتیم، این تفاوت قیمت، تحت عنوان اسپرد شناخته می‌شود و بسته به نوع بروکر انتخابی شما، از 2 تا 7 پیپ متغیر خواهد بود.

17. Instant Execution

این اصطلاح، مربوط به نوع درخواست معاملاتی شما است. در واقع، چنانچه شما قصد انجام معامله‌ای به صورت دستی و در قیمت لحظه‌ای را داشته باشید، می‌بایست هنگام ثبت سفارش، گزینه instant execution را انتخاب نمایید. در این حالت، معامله شما در لحظه و با قیمت حال حاضر انجام می‌گیرد.

18. Pending Orders و انواع آن

دسته دیگر از انواع درخواست‌های معاملاتی، Pending Orders یا دستورهای شرطی بوده که در آنها معامله به صورت آنی انجام نمی‌گیرد. به عبارتی، شما برای معامله خود، قیمت یا زمان مشخص کرده و در صورتی که قیمت یا زمان به آن سطح برسد، بروکر به صورت اتوماتیک، سفارش شما را انجام خواهد داد. انواع pending order از نظر قیمت به 4 دسته قابل تقسیم می‌باشد که عبارتند از:

1. Buy Stop

در این نوع دستور شرطی، با افزایش قیمت و رسیدن به سطح قیمتی مورد نظر شما، سفارش اجرا خواهد شد. در واقع، شما می‌توانید با پیش بینی اینکه روند صعودی بالاتر از قیمت جاری بازار آغاز خواهد شد، سفارش خرید خود را بالاتر از قیمت فعلی ثبت کنید. بروکر نیز زمانی که شرایط سفارش شما محقق شده و قیمت جفت ارز به سطح قیمتی مد نظر شما برسد، سفارش خرید را انجام خواهد داد.

2. Sell Stop

در دستور شرطی Sell Stop، سفارش فروش شما در سطح قیمتی پایین تر از قیمت فعلی بازار فعال خواهد شد. به عبارتی، چنانچه شما آغاز روند نزولی را در قیمتی پایین تر از قیمت فعلی بازار پیش بینی کنید، می‌توانید از این نوع سفارش فروش استفاده نمایید. بروکر با رسیدن قیمت به سطح مورد نظر شما، سفارش را اجرا خواهد کرد.

3. Buy Limit

با استفاده از این دستور، می‌توانید سفارش خریدی با قیمتی پایین تر از قیمت جاری بازار ثبت کنید. به عبارتی، در شرایطی که شما ریزشی کوچک و سپس شروع روند صعودی را برای بازار پیش بینی می‌کنید، می‌توانید از این دستور استفاده نمایید. بروکر پس از کاهش قیمت و رسیدن به سطح مشخص شده شما، سفارش خرید را اجرا خواهد کرد.

4. Sell Limit

در این دسته از دستورات معاملاتی، تریدرها سفارش خود را در قیمتی بالاتر از قیمت جاری بازار ثبت می‌کنند. در واقع آنها معتقدند که بازار یک روند صعودی کوچکی در پیش داشته و سپس روند ریزشی خود را آغاز می‌کند. در این حالت، سفارش فروش خود را در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی ثبت کرده و بروکر نیز با رسیدن به آن سطح، سفارش را اجرا خواهد کرد.

19. حد ضرر (Stop Loss)

حد ضرر یا استاپ لاس را می‌توان مشخص کردن بازه‌ای از قیمت دانست که تریدر جهت بسته شدن معاملات زیان‌ده، تعیین می‌کند. در واقع، معامله‌گران پس از باز کرد یک پوزیشن، محدوده‌ای را تعیین می‌کنند که اگر قیمت به آن حد رسید، معاملات به صورت خودکار بسته شود. با این کار از ایجاد ضررهای بیشتر جلوگیری خواهد شد.

با توجه به این که ممکن است در شرایط نوسانی بازار، بستن معاملات به صورت دستی مقدور نباشد، از این رو لازم است تا حتما حد ضرر را از پیش تعیین نمایید. دقت نمایید که حد ضرر در معاملات خرید، پایین‌تر از قیمت فعلی و در معاملات فروش، بالاتر از قیمت فعلی می‌باشد. دانستن چند نکته زیر در رابطه با حد ضرر، می‌تواند بسیار کمک کننده باشد:

  • حد ضرر را نباید با فاصله بسیار کم یا بسیار زیاد از قیمت خرید قرار دهید. این کار عملاً فایده‌ای برای شما نخواهد داشت.
  • توصیه می‌شود حد ضرر را در محدوده‌ای تعیین کنید که بیش از 10 درصد مبلغ خریدتان از دست نرود.
  • زمانی که قیمت‌ها در جهت پیش بینی شما جابجا شد، متناسب با آنها، حد ضرر خود را نیز تغییر دهید. چرا که در غیر این صورت ممکن است، سود زیادی را که کسب کرده‌اید از دست بدهید.
  • هنگامی که مقاومت یک سهم شکسته و قیمت در بالای آن تثبیت شد، حد ضرر را روی ناحیه مقاومتی شکسته شده قرار دهید، چرا که این ناحیه اکنون به عنوان سطح حمایتی عمل خواهد کرد.

20. حد سود (Take Profit)

حد سود نیز همچون حد ضرر، اصطلاحی است که برای بستن سفارش به صورت خودکار به کار می‌رود. با این تفاوت که در Take Profit، شما به نوعی برای معاملات خود هدف تعیین کرده‌اید و با رسیدن به محدوده مورد نظر، از معامله خارج می‌شوید. این کار، ریسک معاملات شما را به شدت کاهش خواهد داد.

در واقع، تریدرها، TARGET یا هدف خود را پیش از ورود به معاملات و منطبق با تحلیل‌های خود تعیین می‌کنند. گذاشتن حد سود نیز به نوعی پایبندی و اعتماد معامله‌گر به تحلیل‌ها و برنامه‌های او را نشان می‌دهد. توصیه می‌شود پس از تعیین TP، مگر در شرایط خاص، آن را جابجا نکنید. همچنین می‌توانید TP خود را در چند مرحله و با درصد مشخص نمایید تا در هر مرحله، درصدی از خرید خود را با سود خارج نمایید.

جمع‌بندی

با تعدادی از کاربردی‌ترین اصطلاحات بازار فارکس آشنا شدید. اما باید توجه داشته باشید که تعداد اصطلاحات این بازار، بسیار فراتر از چیزی است که در این مقاله به آن اشاره شد. از این رو، برای تبدیل شدن به یک معامله‌گر حرفه‌ای، می بایست علاوه بر آشنایی با تمامی اصطلاحات این بازار به آنها تسلط نیز پبدا کنید. این امر نیز تنها با تلاش و تمرین مداوم بدست خواهد آمد.

شما نیز می‌توانید اصطلاحات دیگر یا تجربیات خود را در بخش دیدگاه، با در میان بگذارید. همچنین اگر مقاله فوق را مفید دیدید، لطفا آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.